Vervelen* Gaap*

Acey zwom in wat moerasachtig gebied en het was ook best redelijk een hete dag.Ze was best actief maar ging niet uitsloven en hoorde opeens wat.Droog keek ze achterom en zwom ze verder.Ze was nieuw in het gebied en ze wist niet welke gevaren hier allemaal waren.Ze opende even haar bek om even af te koelen en zwom weer verder met een gesloten bek.Het geluid werd steeds harder en ze keek weer nieuwsgierig achterom en zag een andere krokodil.

Kalm kroop Gauri door het drassige gebied. Af en toe keek ze geïrriteerd naar een plant, die haar in de weg stond. "Ga..." siste Gauri droog, en ze kroop verder. Soms kroop ze met een boog om de rietplanten, de andere keer trachtte ze om over de planten heen te kruipen. Opeens merkte Gauri een vreemd geluid op. Was dat niet...? Ze kroop sneller, in de hoop het geluid te herkennen. Ze negeerde de warmte, hoe moeilijk dat ook was. Na een niet heel lange tijd merkte Gauri een vreemde schim op. Ze snoof, en kroop op de schim af. "Hé." zei ze droog, wat totaal niet vriendelijk klonk, ook al bedoelde ze het wel vriendelijk. Gauri maakte daarna een geluid, alsof ze haar keel schraapte. "Hallo." zei ze, een stuk vriendelijker dan eerst, toen de zeekrokodil eenmaal omkeek.

"Uhmmm...Hallo?"zei Acey twijfelend en vervolgde met"En jij bent?".Ze had inmiddels haar lichaam omgedraaide naar de krokodil.Ze zag een vis in het water zwemmen en volgde het met haar ogen en bleef stil liggen.In een fractie van 1 seconden vind ze de vis met haar kaken en at ze het op.Ze hoorde gejuich en wat stemmen."Tweevoeters weer"zei z ge ergerd en zag een zwart doods die op haar gericht was(Een camera).Ze negeerde hun weer en keek terug naar de krokodil."Ik ben Acey"zei ze terwijl ze kort naar de lucht keek.

"Gauri." mompelde Gauri als antwoord. Ze volgde met haar ogen de bewegingen van Acey, toen ze de vis greep. Gauri deed haar bek open, om zo af te koelen. Niet lang daarna hoorde ze wat gejuich, en ze hoorde de zeekrokodil ook iets zeggen, dus vlug deed ze haar bek weer dicht. "Ja, tweevoeters. Ze vallen je aan als ze iets van je willen, of houden zo'n raar zwart ding vast." zuchtte Gauri, op een geïrriteerde toon. Ze liet haar blik langzaam over de struik glijden, waar de mensen in zaten. Gauri snoof, en keek naar Acey, toen ze iets zei. Haar naam was dus Acey. Gauri deed een stap naar voren. "Ik ben Gauri, maar dat had ik al verteld." zei ze grijnzend. Ze merkte dat de camera iets dichterbij kwam. Blijkbaar dachten de mensen dat de twee elkaar gingen aanvallen. Als Gauri vuur kon spuwen, had ze dat zeker gedaan, maar dan richting de mensen. Maar dat kon ze helaas niet, dus ging ze verder met de mensen negeren, met een beetje moeite.

Acey knikte toen zij haar naam vertelde.De camera kwam opeens zo dichtbij dat ze dreigend er naar hapte.Ze maakte een sissend geluid en keek haar weer aan."Heb je familie hier?"vroeg ze maar als afleiding van de tweevoeters.Ze mepte even met haar staart en raakte een vis die even naar de oppervlake wou gaan.Ze keek van de vis terug naar haar en wachtte op en antwoord.

Ineens kwam Mushii er maar aangezwommen en daar zag ze twee nieuwe krokodillen. Direct zwom ze wat dichterbij. "Hoiii... Welkom hier in Croc Life." zei Mushie het kleinste krokodilletje hier beleefd tegen hun beiden, toen ze hun beiden begon aan te kijken. "Vanwaar komen jullie eigenlijk?" vroeg Mushii al een beetje nieuwsgierig aan hun beiden, wat eigenlijk wel wat onbeleefd was.

Acey zag nog een krokodil en het bleek een kleine te zijn.Ze vond alle krokodillen die erg klein waren irritant behalve als het haar kind was.Ze mopperde wat en zei"Uit een Australiaanse dierentuin".Ze zwom een rondje om Mushii en sistte.Ze beet in haar nek en dompelde hem onder en liet hem weer los en gaf hem een mep met haar staart en zwom wat van hun vandaan.Zo was ze dus voor haar was het normaal.

( Ik ben geen hem, Ik ben en haar )

"Kom jij uit een Australiaanse dierentuin?" vroeg Mushii nieuwsgierig opeens, terwijl ze een rondje begon te zwemmen rond haar en begon te sissen. Eigenlijk vond ze het wel erg dat ze uit een Australiaanse dierentuin kwam. Opeens schrok Mushii van wat ze ineens deed bij haar. "Wat deed jij nou ineens, mij aanvallen?" vroeg Mushii nieuwsgierig alweer, terwijl ze haar aankeek wachtend op haar antwoord.

(Een beet van een grotere krokodil doet pijn )
Acey zweeg en mepte hem nog eens met haar staart."Mijn karakter en instinct "zei ze enkel en ging een eindje verderop zwemmen.Ze ving wat vissen en at ze vlug op en ging aan de kant om even te zonnebaden.

Mushii had ineens veel pijn van die beet ene beet in haar nek van die grotere krokodil. En ineens mepte haar ineens weeral terug. "Auw!" riep Mushii, van de pijn. "Laat mij toch eens rustig!" riep Mushii. Daarna zag ze dat ze ineens verderop wat ging zwemmen, en ineens een vis ving om die op te eten. Daarna ging ze zonnebadden. Mushii achtervolgde haar al niet meer anders zou ze alweer wat meemaken met haar, ze bleef dus maar in het water maar wat rondhangen.

Zwijgend keek Gauri naar de twee. De chinese alligator (Toch? O_o) verwelkomde Acey en haar in het gebied, iets wat Gauri niet al te belangrijk vond. Ze wou het liefste weten hoe ze uit dit gebied kon komen, en naar de rest van het gebied kon gaan. Opeens vroeg de chinese alligator naar waar ze vandaan kwamen. Gauri wou net iets terugzeggen, toen Acey de chinese alligator aanviel. Een zachte sis glipte uit Gauri's bek, wat best dreigend klonk, ook al was dat niet haar bedoeling. De chinese alligator vroeg waarom Acey haar aanviel, en Acey antwoordde, waarna deze ergens verderop ging zwemmen.

Althans, dat was wat Gauri had meegekregen. Ze keek naar de chinese alligator, waarvan ze haar naam niet wist. "Naam?" snoof Gauri, en ze maakte weer een geluid alsof ze haar keel schraapte. "Jouw naam?" vroeg Gauri, een stuk vriendelijker dan eerst. Ze hoopte dat de chinese alligator normaal zou antwoorden...

Plotseling zag ze de andere krokodil die alles had mee gevolgd wat de ene krokodil haar had aangedaan die nu verderop wat aan het zonnebadden is. Ze keek deze krokodil opeens aan "Ga jij mij ook zo aanvallen?" vroeg Mushii beetje bang, terwijl ze al een beetje achteruit begon te zwemmen. "Mijn naam is Mushii." zei Mushii nog steeds beetje bang. "En jij dan?" vroeg Mushii terug maar nog steeds even bang.

"Misschien." grapte Gauri grijnzend. Ze keek naar de chinese alligator, die achteruit ging, waarna haar grijns langzaam verdween. Niet lang daarna vertelde deze haar naam. Mushii? Dus Mushii was haar naam. Gauri glimlachte vaagjes. "Hallo Mushii. Ik ben Gauri." antwoordde ze kalmpjes. Ze schudde haar kop. "Dus je was hier al langer? Weet je dan toevallig hoe ik uit deze rietbedden kan komen?" begon Gauri, met dezelfde vage glimlach, en ze deed rustig haar poot naar voren. Ze hoopte dat Mushii dit gebied kende, anders had ze een klein probleempje. Tenzij ze zelf een uitweg ging zoeken....

'Gewoon rechtdoor blijven zwemmen' klonk een rustige stem achter Gauri en Acey, een gigatishe krokodil van meer dan zes meter was boven water verschenen. Ze keek droog naar de twee die zo zwak waren dat ze de kleine mushii lastigvielen, hoe slecht dan ook jonge krokodillen aanvallen was laag zelf voor de twee krokodillen voor haar.

(Ik zat verderop te zonnebaden )
Acey keek verveeld naar de grote krokodil verderop bij de rest.Groot zijn had zijn nadelen en voordelen.Ze opende even haar bek en ging traag het water weer in en zwom richting de lange rietstengels en was nog nauwelijks zichtbaar.
(Uit topic)

Op eens zag ze dat Toxic terug gekomen was, Mushii keek blij naar haar. "Ben jij teruggekomen voor mij weeral te redden?" vroeg Mushii aan Toxic. "Bedankt!" riep Mushii toen alvast. "Laat mij alsjeblieft niet meer alleen hier." zei Mushii alweer tegen Toxic.

"Eigelijk is het gewoon moederinstinct..." dacht ze droog 'ik was toevallig in de buurt op mijn weg naar de mangrove toen ik iemand hoorde, toen ik ging kijken zag ik deze twee' ze gebaarde met haar kop naar de twee andere krokodillen 'je moet echt wat minder vragen stellen Mushii, sommige krokodillen hebben niet zo veel geduld als je jezelf nog niet kan verdedigen dan moet je echt voorzichtiger zijn' waarschuwde ze.

Maar ze was nu eenmaal een kleine krokodilletje die graag veel vragen stelt. "Ik ben gewoon eenmaal een kleine krokodilletje die graag veel vragen stelt." zei Mushii tegen Toxic ineens, en keek haar opeens aan. Maar ze wou het wel proberen om ermee te gaan stoppen.